bu dünya okulunda öyle bir sınıfa kaydolmalı ki adın,ahirette de bu sınıf hadi bahçeye denmeli.gül gülistan bahçeye çıkarken kalktığın sıranın adı bensem eğer,varsın sen çık bahçeye açılan o kapının ardında kalayım.
yaraladığın kadar yara almadan ne kimseye yâr ol, ne de yârin olsun diyecektim vazgeçtim, olsun olsun ki sen yara nasılmış gör. yâr yarene çare olabiliyor mu bakalım.
kalabalıktan kaçıp sığındığın odalarda bir demlik sesinde huzuru yudumlarken sen ve küheylan kalbini dizginlemekle meşgulken dilin, açılan pencereden gelen kokun...
Yorumlar
Yorum Gönder